Παραμόρφωση Πέλματος Plano-Valgus

Στις μέρες μας, η παραμόρφωση του πλανοβαλγικού ποδιού είναι ένα από τα πιο κοινά προβλήματα στην τραυματολογία και την ορθοπεδική. Αυτή η παθολογία εμφανίζεται τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Ωστόσο, η ασθένεια εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου και οδηγεί σε αλλαγές σε άλλες αρθρώσεις και στη σπονδυλική στήλη. Αυτό μειώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην ανάπτυξη αρθρώσεων των αρθρώσεων του αστραγάλου, του γόνατος και του ισχίου καθώς και ασθένειες και καμπυλότητες της σπονδυλικής στήλης. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό όχι μόνο η έγκαιρη διάγνωση της παραμόρφωσης του ποδιού του πλανοβαλγού, αλλά και η άμεση έναρξη της θεραπείας. Αυτό σταματά την εξέλιξη της παθολογίας. Ωστόσο, στο τελικό στάδιο ανάπτυξης, η κατάσταση μπορεί να διορθωθεί μόνο με χειρουργική επέμβαση.

Τι είναι η παραμόρφωση του ποδιού Planovalgus;

Η επιπεδοβαλγική παραμόρφωση του ποδιού είναι μια αλλαγή στη δομή του ποδιού, κατά την οποία, στο πλαίσιο της εξασθενημένης λειτουργίας του τένοντα του οπίσθιου κνημιαίου μυός, υπάρχει μείωση του διαμήκους τόξου του. Αυτό οδηγεί σε παραμόρφωση του άξονα του ποδιού. Αυτό συνοδεύεται από χαμήλωμα του μεσαίου τμήματος και περιστροφή της φτέρνας προς τα έξω, με το εσωτερικό της μέρος να ακουμπά στην επιφάνεια στήριξης. Με άλλα λόγια, το πόδι κυλά προς τα μέσα, ισοπεδώνει και σε σοβαρές περιπτώσεις παρατηρείται καμπυλότητα σχήματος Χ των ποδιών. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι υπάρχει σχετικά μεγάλη απόσταση μεταξύ των τακουνιών όταν στέκεστε και αγγίζετε τους αστραγάλους.

Σύμφωνα με διάφορους συγγραφείς, παρόμοιο πρόβλημα εμφανίζεται στο 15-58% των ανθρώπων.

Η παραμόρφωση του plano-valgus ποδιού συνδέεται όχι μόνο με την εμφάνιση ενός έντονου καλλυντικού ελαττώματος, αλλά και με την ανάπτυξη ενός αριθμού επιπλοκών. Αυτά είναι:

• Η θυλακίτιδα είναι μια φλεγμονή του θυλάκου των αρθρώσεων του αστραγάλου. Αυτό συνοδεύεται από ερυθρότητα του δέρματος στην προβολή της πάσχουσας άρθρωσης, οίδημα και πόνο, που τείνουν να αυξάνονται με τη μηχανική κρούση.
• Οστεοαρθρίτιδα – εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στον ιστό του χόνδρου, που συνοδεύονται από λέπτυνσή του και εμφάνιση βαθμιαίας αυξανόμενου πόνου. Στη συνέχεια παρατηρείται ο σχηματισμός οστεοφύτων στις αρθρικές επιφάνειες των οστών μέχρι να συγχωνευθούν και να καταστήσουν την άρθρωση ακίνητη. Με την παραμόρφωση του ποδιού, η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τις αρθρώσεις του ποδιού, αλλά και τον αστράγαλο, το γόνατο και τις αρθρώσεις του ισχίου.
• Το άκανθα φτέρνας είναι αποτέλεσμα υπερβολικού τεντώματος της πελματιαίας περιτονίας και σχηματισμού προεξοχής στο πλάι του οστού της φτέρνας, που προκαλεί μαχαιρώματα στην περιοχή της φτέρνας κατά το περπάτημα. Αυτό συχνά συνοδεύεται από φλεγμονή του αχίλλειου τένοντα.
• Η οστεοχόνδρωση είναι εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους, οι οποίες οδηγούν σε μείωση του ύψους τους και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία προεξοχών και δισκοκηλών.
• Καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης – μπορεί να εκδηλωθεί με εμβάθυνση των φυσιολογικών καμπυλώσεων (κύφωση, λόρδωση) ή με ανάπτυξη σκολιώτικης παραμόρφωσης.

Λόγοι

Ο κεντρικός κρίκος στην ανάπτυξη της νόσου είναι η περιστροφή (περιστροφή) του αστραγάλου στο οριζόντιο και στο οβελιαίο επίπεδο. Αυτό οδηγεί σε αλλαγές στα σημεία στήριξης του ποδιού και σε ισοπέδωση της καμάρας του ποδιού. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν, αλλά πολύ σπάνια παρατηρούνται μεμονωμένα. Οι πιο κοινές αιτίες της παραμόρφωσης του ποδιού του ποδιού είναι ένας συνδυασμός πολλών λόγων. Επομένως, η ασθένεια μπορεί να έχει τις ακόλουθες αιτίες:

• συγγενείς διαταραχές του συνδετικού ιστού.
• Εξέλιξη της πλατυποδίας κάθε είδους.
• Τραυματισμοί στα κάτω άκρα, ιδιαίτερα στα οστά και στους συνδέσμους των ποδιών.
• Η οστεοπόρωση, δηλαδή η. μια ασθένεια που σχετίζεται με μείωση της περιεκτικότητας σε ασβέστιο στα οστά, με αποτέλεσμα αυξημένη ευθραυστότητα.
• ορμονικές ανισορροπίες που προκαλούνται από ενδοκρινικές παθήσεις, ιδιαίτερα από σακχαρώδη διαβήτη, υποθυρεοειδισμό, καθώς και φυσιολογικές αλλαγές κατά την εγκυμοσύνη και την εμμηνόπαυση.
• η παρουσία υπέρβαρου και ιδιαίτερα παχυσαρκίας, που προκαλείται από αυξημένο φορτίο στο πόδι και υπερβολική διάταση των μυών και των συνδέσμων.
• νευρολογικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της πολιομυελίτιδας, της εγκεφαλικής παράλυσης.
• Ραχιτισμός;
• υπερβολική πίεση στα πόδια λόγω παρατεταμένης ορθοστασίας, περπατήματος ή βαριάς σωματικής εργασίας.
• Φορώντας λανθασμένα επιλεγμένα παπούτσια, π.χ. Τακούνια που είναι πολύ στενά και/ή ψηλά, με αποτέλεσμα την εξασθενημένη κατανομή του φορτίου στο πόδι.
• Ανωμαλίες του ποδιού.

Εάν υπάρχουν συγγενείς αναπτυξιακές ανωμαλίες καθώς και κληρονομική υπερελαστικότητα του ποδιού, τα οριζόντια πόδια μπορεί να γίνουν αντιληπτά σχεδόν αμέσως μετά τη γέννηση του παιδιού. Αλλά πιο συχνά η παθολογία διαγιγνώσκεται όταν το μωρό αρχίζει να περπατά. Συχνά σε τέτοιες καταστάσεις εμφανίζεται ταχεία επιδείνωση των συμπτωμάτων λόγω επιλογής λανθασμένων παπουτσιών, ανεπαρκούς σωματικής δραστηριότητας ή, αντίθετα, υπερβολικής και ακατάλληλης σωματικής δραστηριότητας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η παραμόρφωση του επιπεδοβαλγικού ποδιού αναπτύσσεται στην παιδική ηλικία. Εάν η διαταραχή δεν παρατηρηθεί και δεν διορθωθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ασθένεια παραμένει στο άτομο και τείνει να εξελιχθεί στο μέλλον όταν δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες. Στους ενήλικες, η παραμόρφωση του πλανοβαλγικού ποδιού επιδεινώνεται συχνότερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή λόγω αύξησης βάρους που συνήθως συνοδεύει τον καθιστικό τρόπο ζωής.

Συμπτώματα παραμόρφωσης του επίπεδου-βαλγικού ποδιού

Η παραμόρφωση του πλανοβαλγικού ποδιού χαρακτηρίζεται από σταδιακή αύξηση της έντασης των συμπτωμάτων. Εάν στην αρχή η παθολογία εκδηλώνεται μόνο ως μικρή ενόχληση, τότε σε μεταγενέστερα στάδια οι εκδηλώσεις της μπορεί να αποτελέσουν εμπόδιο για έναν ενεργό τρόπο ζωής ή ακόμη και να περιπλέξουν σημαντικά την απλή κίνηση. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από:

• Πόνος στο πόδι, ειδικά στην πλάτη, που επιδεινώνεται μετά από παρατεταμένη ορθοστασία, περπάτημα ή σωματική εργασία.
• πρήξιμο των αστραγάλων?
• αυξημένη κόπωση κατά το περπάτημα.
• Πύκνωση, σχηματισμός καλαμποκιού, κάλων και πόνος του δέρματος στην περιοχή των κεφαλιών των μικρών μεταταρσίου, που επιδεινώνεται από τη χρήση παπουτσιών με τακούνια και την παρατεταμένη σωματική δραστηριότητα.
• Καμπυλότητα σχήματος Χ των ποδιών, η οποία με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε πόνο στα γόνατα.
• Μετατόπιση του πρώτου δακτύλου του ποδιού, η οποία σταδιακά οδηγεί σε αλλαγές σε άλλα δάχτυλα (hallux valgus).
• Διαταραχές βάδισης.

Μερικές φορές οι ασθενείς έχουν ένα επιπλέον σησαμοειδές οστό στην περιοχή του σκαφοειδούς.

Μια παραμόρφωση του οριζόντιας ποδιού αυξάνει την πιθανότητα ενός νυχιού που έχει μπει μέσα. Και η πλευρική του απόκλιση με έντονη καμπυλότητα οδηγεί σε αλλαγή του σχήματος των υπόλοιπων δακτύλων. Ως αποτέλεσμα, λυγίζουν, παίρνουν σχήμα νυχιών και οι αρθρώσεις πυκνώνουν. Αυτό ονομάζεται παραμόρφωση σφυροδακτύλου.

Ταυτόχρονα, στην περιοχή της μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης του μεγάλου δακτύλου, παρατηρείται και ανάπτυξη της άρθρωσης με σχηματισμό κάλλου στην πλάγια επιφάνειά της, που ευρέως ονομάζεται εξόγκωμα ή οστό. Αυτό οδηγεί σε δυσκολία στην επιλογή παπουτσιών και κάνει άβολα να φοράτε υπάρχοντα παπούτσια.

Βαθμοί παραμόρφωσης

Υπάρχουν 4 στάδια επιπεδοβαλγικής παραμόρφωσης του ποδιού, καθένα από τα οποία συνοδεύεται από ορισμένα συμπτώματα. Αυτά είναι:

• Στάδιο 1 – δεν υπάρχουν ακόμη οστικές παραμορφώσεις στο πόδι, αλλά μερικές φορές εμφανίζεται πόνος στην περιοχή του οπίσθιου κνημιαίου τένοντα, ειδικά μετά από παρατεταμένη ορθοστασία ή περπάτημα. Αυτό μπορεί να περιπλέκεται από τενοντίτιδα, μια φλεγμονή του οπίσθιου κνημιαίου τένοντα. Και η γωνία της φτέρνας σε σχέση με τον άξονα της κνήμης δεν είναι μεγαλύτερη από 10-15 °.
• Στάδιο 2 – υπάρχει μια ελαφρά παραμόρφωση του ποδιού με εξάρθρωση του οστού της φτέρνας κατά 15-20°. Ταυτόχρονα, τα πόδια παίρνουν κανονικό σχήμα όταν βρίσκονται σε ηρεμία, δηλαδή όταν είναι ξαπλωμένα. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ακόμη άκαμπτα σταθερή παραμόρφωση, το θεραπευτικό μασάζ είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας σε αυτό το στάδιο. Ωστόσο, αυτό δεν καθιστά περιττά άλλα συντηρητικά θεραπευτικά μέτρα.
• Στάδιο 3 - η παραμόρφωση του ποδιού έχει ήδη επιλυθεί. Σε αυτή την περίπτωση, οι αρθρώσεις του οπίσθιου ποδιού δεν είναι πλέον προσβάσιμες για παθητικές κινήσεις. Η γωνία της φτέρνας προς τον άξονα της κνήμης είναι 20-30°.
• Στάδιο 4 - το πόδι είναι σοβαρά παραμορφωμένο, εντελώς επίπεδο, ο άξονας της άρθρωσης του αστραγάλου αλλάζει. Κατά τη λήψη ακτινογραφιών και την αξιολόγηση των εικόνων, είναι αισθητή μια πλάγια κλίση του αστραγάλου. Αυτό είναι ένα άμεσο σημάδι ανεπάρκειας του δέλτα συνδέσμου. Η απόκλιση της φτέρνας από τον άξονα της κνήμης είναι 30° ή περισσότερο.

Υπάρχουν επίσης βαθμοί πλατυποδίας. Για τη διάγνωση, η γωνία του διαμήκους τόξου και η μεσομεταταρσική γωνία μετρώνται χρησιμοποιώντας εικόνες ακτίνων Χ καθώς και το ύψος του τόξου σε χιλιοστά.

Η παθολογία τείνει να εξελίσσεται, ιδιαίτερα γρήγορα υπό την επίδραση παραγόντων που επηρεάζουν αρνητικά την κατάσταση του ποδιού (παχυσαρκία, συχνή ανύψωση και μεταφορά βαρέων αντικειμένων, παρατεταμένη ορθοστασία, λανθασμένα υποδήματα κ.λπ.).

Διάγνωση

Εάν εμφανιστούν σημάδια παραμόρφωσης του ποδιού του πλανοβαλγού, είναι σημαντικό να επισκεφτείτε έναν ορθοπεδικό το συντομότερο δυνατό. Και παρόλο που η νόσος μπορεί να διαγνωστεί με βάση τα αποτελέσματα της εξέτασης, ο γιατρός δίνει πάντα μεγάλη προσοχή στο ιατρικό ιστορικό και τη ζωή του ασθενούς. Τα δεδομένα που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της έρευνας παρέχουν στον γιατρό σημαντικές πληροφορίες, χάρη στις οποίες όχι μόνο μπορούν να προσδιοριστούν τα αίτια της παραμόρφωσης, αλλά και να καταρτιστεί ένα βέλτιστο σχέδιο θεραπείας.

Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα συμπτώματα της νόσου, στις συνθήκες εμφάνισής της και στα χαρακτηριστικά της εξέλιξής της. Ο ορθοπεδικός πρέπει να διευκρινίσει τη φύση του πόνου, τη θέση και τη διάρκειά του, την παρουσία νευρολογικών διαταραχών, την παρουσία περιορισμών στη φυσική δραστηριότητα κ.λπ.

Στη συνέχεια απαιτείται ορθοπεδική εξέταση. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο γιατρός αξιολογεί την κινητικότητα των αρθρώσεων του ταρσού ζητώντας από τον ασθενή να σταθεί στις μύτες των ποδιών, να εκτελέσει παθητικές κινήσεις και να εκτελέσει άλλες εξετάσεις. Ο ορθοπεδικός αξιολογεί επίσης την κατάσταση:

• αγγεία των κάτω άκρων?
• το δέρμα των ποδιών και των ποδιών, η θερμοκρασία του, η φύση της κατανομής των μαλλιών.
• ευαισθησία και των δύο ποδιών και των ποδιών.
• Μυϊκός τόνος των κάτω άκρων.

Όλα τα παραπάνω βοηθούν στον προσδιορισμό των πιθανών αιτιών και των συνεπειών της εμφάνισης παραμόρφωσης του επίπεδου βαλβικού ποδιού. Αυτό σας επιτρέπει να επιλέξετε τις πιο αποτελεσματικές τακτικές θεραπείας που στοχεύουν στην εξάλειψη όλων των υπαρχουσών διαταραχών.

Ακόμη και κατά τη διάγνωση της παραμόρφωσης του επίπεδου βαλβικού ποδιού, συνταγογραφούνται απαραιτήτως ενόργανες και εργαστηριακές μέθοδοι έρευνας προκειμένου να προσδιοριστεί με ακρίβεια η έκταση των αλλαγών στο πόδι και να διευκρινιστεί το είδος των απαιτούμενων θεραπευτικών μέτρων. Ο:

• Ακτινογραφία ποδιών σε 3 προβολές.
• φυτογραφία?
• ποδομετρία?
• UAC και OAM.
• Υπερηχογράφημα αρθρώσεων.

Σε δύσκολες διαγνωστικές περιπτώσεις, μπορεί να συνταγογραφηθεί αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Αυτές είναι σύγχρονες μέθοδοι για την εξέταση των οστών ή των μαλακών ιστών που παρέχουν τα πιο ακριβή και λεπτομερή δεδομένα για την κατάστασή τους.

Συντηρητική αντιμετώπιση της παραμόρφωσης του πλανοβαλγικού ποδιού

Σχεδόν πάντα, η θεραπεία της παραμόρφωσης του πλανοβαλγικού ποδιού ξεκινά με το διορισμό συντηρητικής, δηλαδή μη χειρουργικής θεραπείας. Μόνο στο στάδιο 3-4 της νόσου μπορεί να συσταθεί στους ασθενείς άμεση χειρουργική επέμβαση.

Ως εκ τούτου, η συντηρητική θεραπεία ενός επίπεδου βλαισού ποδιού είναι πάντα πολύπλοκη. Αποτελείται από:

• Χρήση μεμονωμένων ορθοπεδικών πάτων.
• φορώντας άνετα ή ορθοπεδικά παπούτσια.
• θεραπεία με φάρμακα?
• θεραπεία άσκησης?
• θεραπευτικό μασάζ?
• Kinesio taping;
• Φυσιοθεραπεία.

Επιπλέον, συνιστάται στους ασθενείς να λαμβάνουν μέτρα απώλειας βάρους εάν υπάρχουν σημάδια παχυσαρκίας και να αποφεύγουν να φορούν στενά παπούτσια ή ψηλοτάκουνα. Από τη στιγμή που διαγιγνώσκεται η παραμόρφωση του ποδιού, θα πρέπει να επιλέξετε και να φοράτε μόνο άνετα παπούτσια με σχετικά φαρδύ δάχτυλο και άνετο φαρδύ τακούνι ύψους έως 3 cm. Πρέπει να είναι κατασκευασμένα από φυσικά υλικά και δεν πρέπει να συνθλίβουν το πόδι.

Επίσης αντενδείκνυνται παπούτσια με εντελώς επίπεδη σόλα, όπως μπαλαρίνες, Crocs ή Uggs.

Όλες αυτές οι μέθοδοι στοχεύουν στην εξάλειψη των συμπτωμάτων, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών και στην ανάσχεση της εξέλιξης της παραμόρφωσης. Ωστόσο, η πλήρης επούλωση του επίπεδου βλαισού ποδιού με τη βοήθειά τους είναι δυνατή μόνο εάν η νόσος διαγνωστεί στο στάδιο 1 στα παιδιά.

Εάν ένα δάκτυλο του ποδιού έχει παραμορφωθεί με βλαισικό δάκτυλο, μπορούν να συνταγογραφηθούν ειδικές ορθώσεις για να το βάλουν στη σωστή θέση.

Όλοι οι ασθενείς θα πρέπει να κατανοήσουν ότι η πορεία της παραμόρφωσης του ποδιού του πλανοβαλγού επηρεάζεται αρνητικά από:

• κάπνισμα?
• η παρουσία χρόνιων ασθενειών που μειώνουν την ανοσία.
• Παραβίαση των συστάσεων του γιατρού σχετικά με τη σωματική δραστηριότητα, την επιλογή παπουτσιών κ.λπ.
• υποθερμία και υπερθέρμανση.
• η παρουσία άλλων ορθοπεδικών ασθενειών που επηρεάζουν αρνητικά την εμβιομηχανική των ποδιών.
• Οστεοπόρωση;
• Λοιμώδη νοσήματα.

Επομένως, οι ασθενείς θα πρέπει να αποφεύγουν την επαφή με αυτούς τους παράγοντες για να αυξήσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Επιπλέον, εάν 3 μήνες μετά την έναρξη της συντηρητικής θεραπείας και την εφαρμογή ολόκληρου του πακέτου μέτρων που έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός, ο πόνος συνεχίζει να εμφανίζεται και δεν εμφανίζεται θετική δυναμική, αυτό μπορεί να είναι ένας λόγος να σκεφτείτε τη χειρουργική επέμβαση.

Προσαρμοσμένοι ορθοπεδικοί πάτοι και παπούτσια

Όταν διαγνωστεί παραμόρφωση οποιουδήποτε βαθμού επιπεδοβαλγικού ποδιού, απαιτείται η χρήση προσαρμοσμένων ορθοπεδικών πάτους. Θα πρέπει να τοποθετούνται σε κανονικά παπούτσια αντί για τα συμπεριλαμβανόμενα παπούτσια και σε μεταγενέστερα στάδια της ανάπτυξης της παθολογίας - σε ειδικά ορθοπεδικά παπούτσια.

Δεδομένου ότι κατασκευάζονται χωριστά σύμφωνα με τα δομικά χαρακτηριστικά του αριστερού και του δεξιού ποδιού του ασθενούς, επιτρέπουν την πιο σωστή ανατομικά θέση. Αυτό είναι το κλειδί για την αποκατάσταση της εμβιομηχανικής της κανονικής κίνησης και την εξάλειψη της κούρασης, του πρηξίματος και του πόνου στα πόδια. Επιπλέον, αποκαθιστούν τον φυσιολογικό άξονα της άρθρωσης, γεγονός που μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο επιπλοκών.

Τα συμβατικά ορθωτικά μαζικής παραγωγής δεν χρησιμοποιούνται για παραμορφώσεις του επίπεδου βαλβικού ποδιού.

Οι ατομικοί ορθοπεδικοί πάτοι βοηθούν στη σωστή κατανομή του φορτίου στο πόδι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εκπαιδεύονται υπερβολικά χαλαροί μύες και να χαλαρώνουν οι μύες που χρησιμοποιούνται υπερβολικά, δηλαδή h. επηρεάζει άμεσα την αιτία της ανάπτυξης της πλατυποδίας.

Τις πρώτες μέρες θα πρέπει να περπατήσετε για 2-3 ώρες με ορθοπεδικούς πάτους. Αυτό συμβαίνει γιατί αρχικά προκαλούν ενόχληση καθώς το πόδι πρέπει να επανέλθει στη σωστή θέση. Σταδιακά, ο χρόνος φθοράς των πάτους παρατείνεται και φτάνει στο μέγιστο δυνατό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς τα συνηθίζουν και μπορούν να τα φορούν όλη μέρα χωρίς κανένα πρόβλημα μετά από 2 εβδομάδες.

Εάν οι πάτοι παραμορφωθούν ή φθαρούν, θα πρέπει να αντικατασταθούν με καινούργιους. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει και πάλι να επικοινωνήσετε με έναν ορθοπεδικό ο οποίος θα κάνει ατομικές μετρήσεις και θα τις στείλει στην παραγωγή με τα σχόλιά του.

Φαρμακοθεραπεία

Ελλείψει επιπλοκών της παραμόρφωσης του ποδιού του πλανόδιου ποδιού, η φαρμακευτική θεραπεία είναι συμπτωματική. Με άλλα λόγια, στόχος είναι η μείωση της σοβαρότητας του πόνου. Για το σκοπό αυτό, συνιστάται στους ασθενείς να χρησιμοποιούν περιστασιακά ΜΣΑΦ με τη μορφή εσωτερικών προϊόντων ή αλοιφών, τζελ και κρεμών. Σας βοηθούν να ανακουφίσετε γρήγορα τον πόνο και να βελτιώσετε την ευεξία σας.

Ακόμη και αν εμφανιστούν ανεπιθύμητες συνέπειες του επίπεδου βλαισού, συνταγογραφείται φαρμακευτική θεραπεία. Μπορεί να αποτελείται από τα εξής:

• Κορτικοστεροειδή - για την ανακούφιση της σοβαρής φλεγμονής που χαρακτηρίζει τη θυλακίτιδα κ.λπ.
• Μέσα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος - συνταγογραφούνται για διεργασίες συμφόρησης στο πόδι και εμφάνιση σημαδιών κιρσών.
• Χονδροπροστατευτικά – συνταγογραφούνται όταν συμβαίνουν εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στις αρθρώσεις κ.λπ.

Κινητική θεραπεία

Η φυσιοθεραπεία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της θεραπείας της παραμόρφωσης του ποδιού του πλανόδιου ποδιού. Στόχος είναι η ενίσχυση των μυών του οπίσθιου και πρόσθιου κνήμης, της περοναϊκής μυϊκής ομάδας και του γαστροκνήμιου.

Για κάθε ασθενή, το σύνολο των απαραίτητων ασκήσεων επιλέγεται ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό παθολογικών αλλαγών, την ηλικία και άλλους παράγοντες. Κατά κανόνα, συνταγογραφούνται οι ακόλουθες ασκήσεις:

• Κυλήστε κυλινδρικά ή στρογγυλά αντικείμενα στο πάτωμα, όπως: Β. έναν πλάστη ή μια μπάλα.
• Περπάτημα στα δάχτυλα των ποδιών και στη συνέχεια στα εξωτερικά μέρη των ποδιών.
• αναρρίχηση σε μια κεκλιμένη σανίδα.
• εργάζονται ξυπόλητοι σε ένα ποδήλατο γυμναστικής ή ποδήλατο?
• Χρησιμοποιήστε τα δάχτυλα των ποδιών σας για να πιάσετε και να σηκώσετε μικρά αντικείμενα από το πάτωμα.
• Πιάστε και διπλώστε μια εφημερίδα ή πετσέτα με τα δάχτυλα των ποδιών σας σαν ακορντεόν.
• Εκτελέστε κινήσεις ολίσθησης με το πόδι του ενός ποδιού στην κνήμη του άλλου.
• Κάθομαι στη θέση «τουρκική» και σηκώνομαι από αυτήν.

Το κολύμπι έχει πολύ καλή επίδραση στην κατάσταση των ποδιών. Επομένως, εάν ο ασθενής έχει τη δυνατότητα, συνιστάται να επισκέπτεται το κολυμβητήριο τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα.

Αλλά η θεραπεία άσκησης πρέπει να διεξάγεται συστηματικά. Ως εκ τούτου, τα μαθήματα πρέπει να γίνονται καθημερινά σε ένα άνετο, χωρίς βιασύνη περιβάλλον. Δεν θα ήταν κακό να βγάλετε τα παπούτσια σας και να κυλήσετε μια μπάλα με το πόδι σας ανά πάσα στιγμή, για παράδειγμα όταν εργάζεστε στον υπολογιστή. Αυτό ανακουφίζει τα πόδια σας και βελτιώνει την ευεξία σας.

Φυσικοθεραπεία

Για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της συντηρητικής θεραπείας του επίπεδου ποδιού, συνταγογραφούνται φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες. Ενδείκνυνται για παραμορφώσεις του ποδιού 2ου βαθμού και άνω και όχι μόνο βοηθούν στην ανακούφιση της βαρύτητας της νόσου, αλλά έχουν και θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Στην περίπτωση της επιπεδοβαλγικής παραμόρφωσης του ποδιού ενδείκνυνται παρεμβάσεις που έχουν αντιφλεγμονώδη, αναλγητική και αντιοιδηματική δράση. Ωστόσο, μπορούν να ξεκινήσουν μόνο εάν δεν υπάρχει οξεία φλεγμονώδης διαδικασία. Κατά κανόνα, συνταγογραφούνται:

• ηλεκτροφόρηση;
• θεραπεία μαγνητικού πεδίου;
• Διαδυναμική θεραπεία?
• UVT;
• ηλεκτρική διέγερση των μυών του κάτω ποδιού και του ποδιού.
• εφαρμογές οζοκερίτη και παραφίνης.
• Λασποθεραπεία.

Kinesio taping

Το Kinesio taping είναι μια νέα μέθοδος για την αντιμετώπιση των ορθοπεδικών παθήσεων και των συνεπειών των τραυματισμών στην ιατρική, στην οποία κολλώνται ειδικές ελαστικές ταινίες στο δέρμα. Βοηθούν στην ανακούφιση των απαραίτητων μυών και στη στήριξη άλλων, καθώς και στη σωστή κατανομή του φορτίου στα σημεία στήριξης του ποδιού. Για να λειτουργήσει το taping, ο γιατρός που εφαρμόζει την ταινία πρέπει να έχει καλή κατανόηση της τεχνικής και της ανατομίας.

Οι ταινίες είναι κατασκευασμένες από υποαλλεργικά υλικά και εφαρμόζονται κατά μέσο όρο για 5 ημέρες. Μπορείτε να φορέσετε οποιαδήποτε παπούτσια, να αθληθείτε, να κάνετε ντους κλπ. Δεν σας ενοχλούν με κανέναν τρόπο και πρακτικά δεν γίνονται αντιληπτά στο σώμα σας. Ταυτόχρονα, το υλικό των ταινιών αναπνέει, γεγονός που εξαλείφει τον κίνδυνο δερματικών παθήσεων.

Θεραπευτικό μασάζ

Το μασάζ για την παραμόρφωση του πλανοβαλγικού ποδιού στοχεύει στην ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου των κάτω άκρων, στην ανάπτυξη των αρθρώσεων και στη βελτίωση του τροφισμού ενεργοποιώντας την κυκλοφορία του αίματος. Επομένως, κατά τη διάρκεια ενός θεραπευτικού μασάζ, ο γιατρός δίνει προσοχή όχι μόνο στους μύες του ποδιού και του πέλματος, αλλά και στους μύες της κνήμης και του μηρού.

Κατά κανόνα, συνιστάται να κάνετε θεραπευτικό μασάζ τέσσερις φορές το χρόνο με 15 έως 20 συνεδρίες. Χάρη σε αυτά, παρατηρείται αξιοσημείωτη βελτίωση της κατάστασης των ασθενών, εξάλειψη των πιο ανησυχητικών συμπτωμάτων της παραμόρφωσης του πλανοβαλγικού ποδιού ή τουλάχιστον μείωση της έντασής τους.

Ένα επιπλέον μπόνους είναι η αγορά ενός ειδικού χαλιού μασάζ. Σήμερα υπάρχουν πολλά μοντέλα μεταξύ των οποίων μπορείτε να επιλέξετε το σωστό τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά. Αυτά τα χαλιά χαρακτηρίζονται από την παρουσία διογκώσεων διαφορετικού σχήματος. Επομένως, το περπάτημα ξυπόλητος βοηθά στην εκγύμναση των μυών των ποδιών και στην ενεργοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος. Αυτό έχει θετική επίδραση στην κατάσταση των ποδιών και αυξάνει την αποτελεσματικότητα της συντηρητικής θεραπείας της παραμόρφωσης του πλανοβαλγού.

Έτσι, η παραμόρφωση του πλανόδιου ποδιού είναι μια κοινή ορθοπεδική νόσος. Μπορεί να μειώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής ενός ατόμου και να οδηγήσει στην ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να διαγνωστεί μια απόκλιση από τον κανόνα όσο το δυνατόν νωρίτερα και να υποβληθεί σε ολοκληρωμένη θεραπεία. Ωστόσο, εάν το επίπεδο-βαλγικό πόδι διαγνωστεί στην ενήλικη ζωή, η συντηρητική θεραπεία μπορεί μόνο να βοηθήσει στην πρόληψη της εξέλιξης της παραμόρφωσης. Ωστόσο, στις πρώτες μορφές της νόσου, αυτό αρκεί για να αποκατασταθεί η κανονική ποιότητα ζωής και να διατηρηθεί η ικανότητα για ενεργό τρόπο ζωής. Σε άλλες περιπτώσεις, καθώς και όταν η συντηρητική θεραπεία είναι αναποτελεσματική, η σωστή ανατομία του ποδιού μπορεί να αποκατασταθεί χειρουργικά.